دستم خالیه
ولی
به یاد مهربانی
سخاوت
معصومیت
.....
همه مادران
روزتون مبارک.
جایی چشمم به این نوشته افتاد:
بدن انسان می تونه تا ۴۵ واحد درد رو تحمل کنه
اما زمان تولد، یک زن تا ۵۷ واحد درد رو احساس می کنه؟
این معادل شکسته شدن همزمان ۲۰ استخوانه!
قدر مادراتونو بدونید.
سلام :
ممنون از اینکه انشاء های عامیانه ی مرا می خوانید.
نمی دانستم مادرتان به رحمت ایزدی پیوسته است . خدا رحمت کند .
اما مادر ( آنا ، ننه ، بی بی ، مامان ، و ... ) اولین کلماتی بودند که بر زبان بشر ( سیاه و سپید و ... )جاری شدند .
ولی چرا مادر ؟
این انسان چقدر بر مادر وابسته است .
تا نگاهش را ، گرمی نفسش را حس نکند آرام نمی گیرد .
همه بر می گردد به خلقت ... خدا می داند و دلبند ( بند دل )
این بند دل کجاست که مادر بر فرزند می نشاند .
این همان خون ، نفس ، ضربان قلب و بلاخره روح خداست که بر
انسان دمیده میشود .
اگر بند دلمان ، خون و پوستمان از خدا و مادر است ،
پس "آنا،ننه" نمرده است .
ما زنده ایم یعنی او زنده است .
مادر از فرزند چه می خواهد . جز یک نگاه جز یک احوالپرسی
مادر دوستی بی منت است . یک شاخه گل یک لبخند برایش
بس است .
اگر غصه داریم کنار مادر و یا سر مزار مادر می توان با او به گفتگو نشست و او می داند و با ما زنده است .
با یک صلوات و آیه قرآن و شاخه گلی " ننه " را یاد کنیم .