همیشه به این می اندیشم که تمام کائنات و هستی ، هستند و این ما هستیم که غافلیم نیستیم باید همانند آب باشیم که هیچ صخره و هیچ مانعی نمی تواند سد راهش شود یا آنرا به حرکت در می آورد یا یا آنرا کنار می زند و به راهش ادامه می دهد و حتی از فرو افتادن هم هراس ندارد چرا که با ریزش خود از صخره ها آبشار زیبا را بوجود می آورد که همه از تماشایش هم لذت می برند و وقتی فرومی ریزد رودی می شود خروشان و به دریا می پیوندد و دریا می شود.رود هیچگاه یک مسیر را دوبار طی نمی کند مسیرش را آنقدر ادامه میدهد تا وارد دریا شود و خود نیز دریا شود.
تا بعد...