اینجا وطن من است

اینجا وطن من است 

قبل از اینکه "توتم" این قلم شکسته ام را بر صفحه آوارها به حرکت بیاورم .  

می خواهم از صمیم قلب

اینجا وطن من است 

قبل از اینکه "توتم" این قلم شکسته ام را بر صفحه ی آوارها به حرکت دآ ورم .  

می خواهم از صمیم قلب از همه ی برادرانم در دفتر بودجه و روسای ادارات بودجه استانها تشکر و قدردانی نمایم.  

حیدر بابا دونیا یالان دنیادی 

سلیماننان،نوحدان قالان دنیادی 

اوغول دوغان درده سالان دنیادی 

هر گیمسیه هر نه وروب آلوبدی   

افلاطوننان بیر قوری آد قالوبدی  

   عصر روز شنبه بار دیگر خدا خواست بندگان خود را بیازماید 

واقعاً لحظه ی سختی بود فکر می کردم کانون زلزله  

همان جایی است که من نشسته ام  

پس از چند ثانیه زمین آرام گرفت ولی همه نا آرام بودند  

اولین زنگ را به مادرم زدم می خواستم بگم که دل نگران ما نباشد 

اما صدای هزین و درد آلود او نشان از خبر ناگواری بود 

به سختی گفت پسرم نگران من نباش خوبم 

دیگه همه خط های تلفن فطع شد 

از طرفی صدای آه و ناله همسایگان قطع نمی شد 

خانم بچه هام پیشم نبودندو این خیلی برام سخت بود 

در این شلوغی که به فکر اقامه نماز آخرم بودم 

دومین زلزله با شدت تمام اومد . 

خدا در روز قیامت به دادمان برسد. 

هر ثانیه یک ساعت طول می کشید. 

غم غریبی هبوط انسان در کوچه پس کوچه ها به نمایش گذاشته شد. 

از کنار هم می گذشتیم اما همدیگر را نمی دیدیم 

انسان در لحظه خلقت ، خود بود و خدایش "تنهایی" 

این "تنهایی" و غریبی زیاد دوام نیاورد 

موبایلم به صدار درآمد آقای مهاجرانی 

آه خدایا اینجا وطن من است 

علی مرا به وطنم باز گرداند ، پس گم شده ی زمین نیستم 

هنوز تا این لحظه هیچ خبری مخابره نشده بود  

نمی شد با موبایل تماس گرفت  

دو سه پیامک آمد فهمیدم که با پیامک می شود خبر گرفت 

صدای هزین مادرم از اهر با من حرفها داشت  

با چند پیامک متوجه شدم که کانون زلزله وطنم اهر بوده است 

در نزدیگی های 11 شب از شهر های هریس و ورزقان نیز خبر زلزله شدید مخابره شد. 

این تنها تماس علی نبود که به من گفت که هرجای ایران وطن من است.  

من در هلهله ی سرزمین هبوط پیامهایی از آقای شمسایی و یونسی و شیرخوانی و... داشتم.

دیگر همه در کنار هم بودیم .  

شب به سختی خود را به روز رساند  

مناطق زلزله زده مشخص شد .  

و غم غریبی من بیشتر 

چرا که همه روستا های منطقه ورزقان ، روزگاری محل خدمت من بود  

ارزشیاب درسی پایه پنجم بودم. 

قدم به قدم و کوچه به کوچه ی این روستا ها را می شناسم 

لا اقل در همه ی تخته سیاهها به سپیدی محبت جمله ای بر این  

خفتگان آوارها نوشته بودم. 

زنگ زدم به یکی از شاگردام  

گفت حاجی 8 نفر از روستای مشیر آباد گشته شدند  

روستا با زمین یکسان شده است  

ببینی نمی شناسی 

تنها ساختمان مدرسه ای که شما ساخته اید سالم مانده است.

حاج ابوالفضل صابری یکی از بندگان مخلص خدا 

آنموقع در سال 1368 رئیس شورا بود  

دستگیر مردم فقیر  

فکر کنم حالا هم هنگام کمک به محرومین  

در راه خدا کشته شد  

خدا رحمت کند

آری این جا وطن من است  

حالا 5 روز از زلزله گذشته 

و هر روز صدها لرزه به لرزش قلوب ما اضافه شده  

و دست بردار نیست  

دیروز کم کم داشتیم بر می گشتیم خونه که دوباره صدای غرش  

این یار خدایی راه را بر ما بست  

علی جان به شب شهادت "علی" خدا بر ما محبت کرد 

زلزله در روز روشن با پیام قبلی همه را از خانه بیرون گشید 

و خرابی نزدیگ 100 در صدی روستاها، تلفات جانی کمتری داشت 

واین از برکات ماه  مبارک رمضان و محبت خداست. 

و اینجا وطن من است 

غم و اندوه از دست رفتگان و آوارهای بجا مانده 

هم وطنان را صدا می زند 

سرما نزدیگ است و این مردم رئوف و دوست داشتنی را نباید تنها گذاشت 

من دو سال با آنها زندگی کردم. 

وهنوز بیاد خاطرات آن روزها زنده ام 

و این چند روز فرصتی شد تا وطنم را در آغوش بگیرم. 

حیدر بابا یولوم سنن کج اولدی 

عمریم کچدی گلمدیم گج اولدی 

هیچ بیلمدیم گوزللرون نج اولدی 

بیلمزیم دونگه لر وار ، دونوم وار 

ایتگین لیک وار ،آیرلیق وار ،ئولوم وار 

 

 

از الطاف برادران ابوالقاسمی ، شمسایی، مهاجرانی، سعادتی،یونسی ، عسکری و اخوان ، مصطفی لو و.... که ما را فراموش  

نگرده و محبت فرمودند صمیمانه سپاسگزارم